10 Temmuz 2009 Cuma

Perde

Perde

Gözlerim,emektar perdemizin motiflerine takıldı. Beni uzaktan gören de, perdeye ne kadar emek verildiğini ya da motiflerin ne kadar da özenle işlenmiş olduğunu düşünüyor falan sanırdı. Ama hayır,gözlerim el yapımı perdede, aklım ise bambaşka bir yerlerde..Beni çağırıyor,bekliyor,hadi gel,gidelim buradan. Sen de sıkılmadın mı bu ortamlardan,bu sahte gülüşlerden, uzun süreli vedalardan? Boğazımda bir şey hissediyorum, bir yumruk Ta derinlerden gelen , bu acı sesle konuşmak istiyorum. Büyük bir arzu bu, ama yapamıyorum. İçimde büyük bir yara bu.
Kahveler geliyor,yudum yudum içiyoruz. Köpüklü olmuş her zamanki gibi. 'Harika,diyorum,harika' Seviyorum evimdeki hizmetçi kız Selma'yı. Belki de tek arkadaşım o benim bu dünyada, tek sırdaşım .Onun kadar bile olamadığımı düşünüyorum bu kez. Tekrar düşüyor içime o kurt. Yiyor,bitiriyor beni ,engel olamıyorum. İçimdeki yara tekrar kanıyor. Yine konuşuyor o acı ses benimle ' Selma'nın bile bir amacı var ve aynı zamanda yeteneği. Kahve bile yapamıyorsun sense. Basit bir kahve bile yapamıyorsun! Ne işe yararsın ki sen? Söylesene bana,evde oturup, hizmet beklemekten ve aptal hikayelerini o hizmetçi kıza anlatmaktan başka?' Yıkılıyorum tekrar...
Bu defa gözlerim kararıyor,sesler duyuyorum,bulanık görüntüler,sevmiyorum sözleri,anlamsız dünya ve ölmek,her şeyden çok istediğim..
Gözlerimi açıyorum, nerede olduğumu soruyorum, hemşirenin o güven veren sesi. 'İyisiniz,değil mi her şey geçti,evet,sakin olun,hastanemizdesiniz,bayılmışsınız da '
Hatırlıyorum tekrar o acı sesi. Ve başımda Selma beliriyor. Ona neler olduğunu soruyorum, fakat ondan daha iyi biliyorum bu sorunun cevabını...
Hak etmedim hiçbirini,bilemezsiniz siz,hiçbiriniz anlamazsınız ki. Bilemezsiniz ailesiz büyümek,ardından hain bir adam tarafından kandırılmak,küçük düşürülmek. Zengin olabilirim ,durumum yerindedir pekala. Fakat kalbim huzurlu değil , ne fayda...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder